Een omdenkertje.
Wanneer we bij kinderen een teveel aan controle zien en een teveel aan zelfbepalend gedrag heeft men vaak de neiging om dat in te perken /af te nemen / te stoppen.
Vaak geef ik dan de suggestie om net controle toe te voegen.
Daar wordt soms bedenkelijk naar gekeken.
Maar als we op bepaalde vlakken hen net meer controle geven (uiteraard afgebakend) hen meer keuze geven, zien we net meer gezond zelfbepalend gedrag. Wat maakt dat ze op andere vlakken een grens of een nee veel makkelijker aanvaarden. De bijhorende emotie daarentegen zal je als ouder/begeleider wel moeten kunnen ontvangen.
In de belevingswereld van kinderen met autisme is dat een belangrijk iets. Als informatie soms anders begrepen wordt en je hebt het gevoel dat je telkens extra km’s moet afleggen om dat neurotypisch pad te begrijpen en te volgen, is het niet onlogisch dat je graag zelf wat controle hebt.
Uiteraard dien je ook andere zaken mee in kaart te brengen. Bv. Voorspellingsfoutjes, Detailsdenkers, overprikkeling, onderprikkeling, sociaal emotioneel ontwikkelingsniveau…
Rond het thema controle en zelfbepaling hangt uiteindelijk ook een gans web met mogelijke versterkers.